سعی است تا برای تو دل با صفا کنم
امشــب برای غربــت آنــجا دعــا کنم
از اشک های خویش در اثناء زندگی
سهمی برای حضرت زهرا(س) جدا کنم
آنگاه با دلی که پر ازخون و صبرشد
رو بر امام خود، حسن مجــتبی(ع) کنم
من میهمان به سفره سجّاد(ع) می شوم
چون لب گشوده ،درد ِ دلـی با خـدا کنم
دریای نور باقر(ع) و صادق(ع) چو جاری است
یک غوص می زنم که دلم را دوا کـنم
*
گنجینه های نور در اینــجا نهـــان شده
خاکیــست کز حضور شما آسمان شده
***

گر گـنـبـد ائــمّه، طـلای مــنـوّر است
در چشم ما، مزار شما خاک آن ،زر است
صحن و سرای و مرقدتان خاک شد چه باک
این قـلب ها ضـریـح قـبــور مـطهـّر است
امروزتان غریب ، و فردایـتـان عزیز 
آری به لطف حضرت حق این مقدّر است
ذکر سلام هـا، که شده بغض در گـلـو
فردا نثار چهار مزار منور است
می بینمت بقیــع،کـه در فصل نوبـهار
در مـوج بـاد پرچم سبـزت شناور است
*
ای صحن پُِر ز خاک،دمی،یار می رسد
ای بارگــاه اربــعـه معــمـار مــی رسـد
***

گر دستــها شکسـته و پــاها قـلـم شــود 
روزی رسد بقیع، تمامش حرم شود 
بر چهار قبرعشق ضریحی چنان کشیم
تا یـادگـار مــهـر به دسـت عجم شود
گِِّـــرد مـزار مادر عبّـــاس جان، پُر از 
آن کاسه های آب و،کنارش علم شود
گلدسته ها به پاس تو ای دختر اسد 
روزی هـــزار بار برای تو خم شود
دیوار های آن اگر از خشت جان شود 
از خیل عاشقان شماها چه کم شود؟
*
بر جلوه ات بقیــع ،بـِدان حــد نمی زنیم
حرف از تـفـاوتِ تو، و مشهد نمی زنیم
***

بگذار تا خدا که ولیّ اش(عج)نشان دهد 
عِـطر ظـهور را به مشــام جهــان دهد
بـگـذار تا زمــانـه زمـام امـــور را
با حکم حق به دست امام زمان(عج) دهد
بگذار تا که زلزله ی عــشـق عاقبت 
قـــلـبِ تــمـام آدمــیــان را تــکـان دهد
بگذار تا خدا به بدن های "عـهـد"یان
در قـبـرها اجازه ی رجعت،.. و جان دهد
خاکی تر از مزار همه قبرمادراست 
بگــذار تـا پسـر خبـر از بی نشان دهد
*
آنروز می رسد... به خدا این عجیب نیست
دیگر بقیع و شیــعه در عالم غریـب نیست

سید مجتبی ربیع نتاج -1388.06.31